T-bone go Glastonbury 2007 again : rain mud shit & music

updated !!
check our glastonbury 2007 pictures more at www.hualampongriddim.com and goto special page

T-bone ได้ลากสังขารมาร่วมเทศกาลสำคัญอีกครั้ง Glastonbury 2007 หลังจากทางผู้จัดเว้นไปปีเพื่อหญ้า และผืนดินได้หายใจ ครั้งนี้ดูจะไม่มีอะไรยากสำหรับเราอีกแล้วหลังจากได้รู้จักเทศกาลนี้แบบเต็มๆ เมื่อปี 2005 อุปกรณ์ดำรงชีพ อาหาร เรียกว่าพร้อมรบ พร้อมรับทุกสถานการณ์ "แน่จริงมีงมาเลย" (หากจนป่านนี้ยังมีใครนึกภาพเทศกาลนี้ไม่ออกลองไปหา DVD T-bone go outdoor ดู)

นอกจากทีโบน Hardcore ที่ผ่านสมรภูมินี้มาแล้ว 5 คน คราวนี้มีน้องใหม่ คือมือเบส sunny, Baritone sax กุ๊ก, Trumpet หริด ร่วมกับชาวคณะจากการสนับสนุนของช้าง พ่วง ทีม FAT และน้องๆ ที่ชนะโครงการพากันมาที่นี้โดยช้างดราฟ จริงๆ จะมากันเยอะกว่านี้ หลังจากได้ชิมลางจาก DVD ดังกล่าวได้ถอนกำลังไปหลายหน่วย


เมื่อมาถึงก็สูดอากาศเดิมๆ ที่เคย มองท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆดำๆ มองพื้นดิน ที่ภายใต้หญ้าเขียวไม่นานดินเหนียวด้านล่างจะกลับมาลอยเจิ่งนองด้านบนเมื่อเคมีระหว่าง น้ำฝนและรอบย่ำของมหากรรมคน จะผสมกันจนเกิดทะเลโคลน ห้องน้ำที่โชยกลิ่นมาแต่ไกล ฮะฮ่า again +++
หลังจากปรับปรุงเต็นท์ที่พักให้สามารถรองรับเหตุการณ์น้ำท่วมแล้วก็ออกเดินสำรวจหาอะไรรับประทาน รู้สุกหลอนๆ นิด เพราะทุกอย่างแทบจะเหมือนเดิม นอกจากตำแหน่งเวทีใน Dance village สลับกันนิดหน่อย กับสีของทิวธง


เวทีแรก The Left feild Stage ที่เล่นประมาณเวลา เที่ยง ของวันศักร์ วันแรกของงาน ปีก่อนเราก็มีแผนจะมาเล่นเวทีนี้แต่ด้วยหมดแรงกันซะก่อนจึงขอไม่ไปเล่น เดินฝ่าฝนกันมาถึงเวทใหญ่กว่าที่คิดเป็นเต็นท์ที่มี 2 เวที เล่นสลับกัน ด้านหน้าเป็นเวทีเล็กๆ ด้านหลังเป็นเวทีใหญ่ ทำให้เราพอมีเวลาสำหรับการ set up มากเป็นพิเศษ จำได้คราวที่แล้วตอนเล่นเวที Root ตอนไปถึงคนเต็มเวที พอเปลี่ยนวงเป็น Hiphop เฮ่ยๆ โหวกเหวกน่ารำคาญ ก็ทำเอาคนค่อยๆทยอยหายไปในที่สุด ฉนั้นวงก่อนหน้านี่สำตัญสำหรับวง Noname อย่างเรา คราวนี่ก็เลยต้องลุ้นดู แล้วก็ ...... โดนอีกแล้ว จากคนยืนดูกึ่งหลบฝน พอวงก่อนหน้าเล่นสักพัก ประจวบกับแดดออก คนก็ทยอยเดินออก จนถึงเวลาเล่นคนก็ยังหลอมแหลม แต่จะกลัวอะไรเล่า หลังจาก T-bone ซัดต่อเนื่อง 2 เพลง คนก็ทยอยกันมาดู ... ใช้ได้

นี่คืออีกเวทีในวันเดียวกัน ประมาณ สี่โมงเย็น ที่ Root stage ปีนี้เป็นที่น่าสังเกตุอย่างคือวงดนตรีที่เป็นวงเล่นกันสดๆ ลดจำนวนลงมาก เหลือเป็น DJ บ้าง Labtop บ้าง เลยพาลคิดไปหรือว่าคนกำลังเปลี่ยนไม่สนใจว่ามันจะเกิดจากอะไร ขอแค่มีเสียง และสนุกก็พอ เหลือบนเวที คน สอง คน ทำให้เวลา T-bone ยกไปเล่นกันทั้งวงที่ไหนคนมักสงสัยว่ามากันหมดได้ไงเนี่ย ? เราเองยังสงสัย เวทีนอกจากคุณฝรั่งๆ แล้วยังมีคนไทยที่ตั้งใจมาดูจำนวนนึง ที่มาพร้อมกับธงชาติประหนึ่งมาแข่งอะไรสักอย่างในนามทีมชาติไทย :)

หลังจากงานวันศุกร์เราก็ party ยาว ท่ามกลาง ฝน ฝน และ ฝน โคลน และเสียงดนตรี ปีนี้ไม่รู้ด้วยเหตุผลใด ทั้งๆ ที่ได้เตรียม mark ตารางแสดงวงดนตรีที่น่าสนใจไว้มากมาย ผมกลับเลือกที่จะสนุกอยู่ใกล้ที่พักกับ พี่เล็ก พี่หนุ่ม พี่แก็บ ทีโบน ไปไหนไม่รอดเกินอาณาเขตใน dance village และ Pussy Bar แต่นั่นก็ทำให้เราได้พบวง reagae ska ดีๆ ที่ชื่อไม่คุ้น วงเด็กๆที่เล่น Drums&bass กันสดๆ หรือ ska rock จาก สเปน เพลินๆไปตลอด 3 วัน ที่เดินเดี่ยวไปดูโดยเฉพาะก็เป็น Bjork ที่แสดงสดเพลงชุดใหม่อย่างอลังการ เสียงดี ผิดกับวง acade fire ที่อลังการ แบบเสียงแย่สุดๆ


นี่คือเวทีสุดท้ายในหัวค่ำวันอาทิตย์ วันปิดงาน ที่ Ballroom stage ที่ Lost vagueness ดินแดนลี้ลับอีกแห่งของ Glastonbury เวทีนี้ได้เจอเพื่อนเก่าอย่าง DJ Natty bo แห่ง Ska cubano ที่มาเปิดแผ่นก่อนเราเล่น

เก็บตกอีกนิดหน่อย หลังเวทีสุดท้ายเราได้รับการสัมภาษณ์จาก Glastonbury film ด้วย งานนี้พี่หนุ่มท็อบฟอร์มปล่อยฮาด้วยภาษาอังกฤษหลายดอก มีอยู่ตอนนึงสาวที่มาสัมภาษณ์ก็ถามร่ายไปตั้งแต่ เป็นอย่างไร มาเล่นครั้งแรกไหม รู้สึกอย่างไร จนมาถึง เมื่อคืนคุณอยู่ที่ไหนกัน เนื่องด้วยเราอยู่กันที่ pussy bar พี่หนุ่มตอบทันที่ "in pussy" สาวเจ้าทำหน้าเหวอสุดขีด ก่อนที่เราจะปล่อยฮาหลังจากพี่หนุ่มพูดต่อ Pussy Bar
ยังมีอีกเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นคือช่วงหัวค่ำวันเสาร์มีฝรั่งแก่ๆเดินมาตามหา T-bone ตามเต็นท์ และเข้ามาคุยบอกว่าเราได้ข่าวว่าคุณมาเล่นและเป็นโชว์ที่ดีสนุก ก่อนยื่นนามบัตรทำเอาทีโบนช็อค ด้วยเขาคือพี่ใหญ่สุดที่ก่อตั้งเทศกาลนี้
ps. แล้วจะหาเวลา upload ภาพแบบเต็มๆอีกที